
I was going through the e-mails I sent and
I chanced upon an e-mail I sent to my friend last Oct. 6, 2005.
Here's an excerpt of that e-mail :
Meron akong classmate na sabay kami ga-uwi kasi sa
kabilang street lang din siya nakatira.
Kwento-kwento intawon sa jeep. Gi-ask kasi ako nung
isang classmate ko if gusto ko ba jud mag-law kasi if
gusto ko jud bakit pa ako nag-work before. Sabi ko
gusto man gud i-save ang world (hahaha .. pero dala
tinuod gamay .. this was a part of ms n's message
to me, parang ayaw niya ako paalisin pero what can she
do if I want to save the world). In addition, sabi ko
sa classmate ko na may opportunity kasi na nagdating,
and natanggap ako kaya kinuha ko. Tapos sabi ko ok
man ang work ang people. Pero hindi ko lang talaga
makita ang sarili ko long-term and I had the feeling na I
had to study law na, since naisip ko na man din iyon
before. Kung ayaw ko na rin mag-law, eh di
mag-artista! Katawa na gud sab mi! Sabi ko din,
ngayon na naga-aral ako, mahirapan ako makita ang
sarili ko asan ako after maging-lawyer (char lang).
Gusto ko man jud mag-serve, pero ayaw ko maging
politico. Gusto ko maging lawyer pero hindi ko makita
ang sarili ko sa court. Gusto ko sa government, pero
sa napag-aralan namin, dapat wala kang financial
interest sa business when you are in top government
positions. In short, maka-sideline ka lang at the
staff level. Gusto ko maging lawyer para mag-teach ng
law sa undergrad (mas madali I think compared if I
teach tax .. basic accounting and partnership baka
pwede pa) and mag-sign ng mga affidavit. Gusto ko sa
government pero kahirap when you earn or receive
something, baka isipin ng iba nangurakot kahit hindi
naman kasi bigay ng kapatid ko from States .. hehe ..
Sabi ko ok lang sa akin mag-aral uli na related sa
crime scene investigation, pero maulaw na pud ko na
mag-aral na naman .. hehe! Anyway, malayo pa man yun,
napag-isipan ko lang pero hindi gina-worry, mamaya
mamatay na ako bago ako maka-graduate, nagworry pa ako
di ba?
I was really amused at myself - on what I wrote and how I wrote.
But reading this e-mail and relating it to my present life ... it's weird!
But reading this e-mail and relating it to my present life ... it's weird!
No comments:
Post a Comment